Eén van de moeilijkste, zo niet bijna onmogelijke dingen in de sport is ‘kijken in het hoofd van de sporter'. Waarom doen spelers wat ze doen? Waarom veranderde Zorg en Zekerheid Leiden tegen Upstairs Weert in de slotperiode de succesvolle speelwijze van het prima derde kwart? Daarin hadden de Limburgers niets te vertellen gehad, omdat ze niet waren opgewassen tegen het sterke spel van ZZ Leiden (en met name Nick Curtis, 14 punten en Shelton Colwell) onder het bord. Maar de thuisploeg ging niet door op die manier, verspeelde de voorsprong en uiteindelijk ook de winst: 87-91. 

Onder Foto's staat een reportage van Gert Arkensteijn

Het vervelende van de vraag hierboven is dat niemand het antwoord weet. Je zou er bijna een psychiater aan te pas moeten laten komen of minimaal een mental coach. Sport is de spiegel van het leven en daarin kom je het verst als je doet waar je goed in bent. Zorg en Zekerheid bleek zaterdag goed onder het aanvallende bord, omdat het zich realiseerde dat Upstairs daar het zwakst is. James Mathis moet bijna alles doen, omdat er van spelers als Raymond Sendar en Mahrnord Martina nauwelijks iets uitgaat.

Nick Curtis had dat het beste door. ZZ Leiden moest anders gaan spelen dan voor de rust, omdat het in het backcourt niet meer kon terugvallen op JS Nash. De spelverdeler was bij een poging Taron Downey te verdedigen verkeerd terecht gekomen en liep een fikse enkelblessure op, die hem vrijwel zeker een paar wedstrijden aan de kant zal houden.

ZZ Leiden begon aan de tweede helft met een kleine achterstand (45-48), die vooral het gevolg was van slecht verdedigen op de driepunter in het eerste en het begin van het tweede kwart. Ashley Champion schoot in die periode drie driepunters raak en kreeg op die specialiteit assistentie van Andre Burton (2) en Taron Downey (1). Toch bleef ZZ Leiden in de wedstrijd, ondermeer door vanaf de vrije-worplijn 10 op 10 te schieten.

Met Curtis als voorganger opende de thuisclub de aanval op de Limburgse ploeg. En met succes. Onder de door Upstairs verdedigde ring was ZZ Leiden heer en meester en boog de achterstand om in een voorsprong van 65-60 aan het einde van dat derde kwart. De ploeg was niet alleen in de rust door de coaches op scherp gezet, maar ongetwijfeld ook door het incident voor de rust, toen scheidsrechter Karel Kraaijeveld de wedstrijd dreigde te staken vanwege spreekkoren uit de ‘Leidse hoek'.

Gewaarschuwd door een vorige keer - in de eerste maanden van de competitie - werd het arbitrale trio vergeleken met ‘lampenkappen', zoals in Groningen steevast ‘Wij willen Saskia' klinkt. Ja, op de melodie van de vermaarde ‘hondenlul', dat was duidelijk. De ludieke actie van de fans, die het zachtjes ook even probeerden met ‘Hij is een Wegereef', viel echter niet in goede aarde bij Kraaijeveld en commissaris Rob den Bakker. Eigenlijk begreep niemand iets van de commotie en de Amerikanen aan beide zijden al helemaal niet. Want leg die maar eens de overeenkomst tussen een ‘lampshade' en een ‘dog's dick' uit...

In de tweede helft hielden de Leidse supporters wijselijk hun mond, want bij eventueel staken zou Leiden natuurlijk letterlijk in last zijn geweest. Zover kwam het dus gelukkig niet. Ashley Champion opende het vierde kwart met zijn vierde driepunter en gaf daarmee het sein voor een puntje-puntje-wedstrijd. Het was tot vlak voor tijd anybody's game en het was duidelijk dat de winnaar de ploeg zou worden, die het eerst een paar verdedigende stops zou kunnen maken.

Dat lukte ZZ Leiden noch Upstairs. De thuisploeg slaagde er niet in om James Mathis op zijn vijfde fout te trakteren en juist hij was de gevaarlijkste van de vijf Amerikanen, die de klus moesten afmaken. Het ging juist de andere kant op, want een actie van Mathis kostte Sjors Besseling zijn vijfde fout. Kort daarna waren het Chaz McCrommon en Andre Burton, die voor de vrolijkste noot zorgden in de bus terug naar Limburg. Hun scores werden door ZZ Leiden niet beantwoord, waardoor de driepunters van Nick Curtis en Jeremy Ormskerk in de laatste minuut geen zoden meer aan de dijk zetten.

De nieuwe nederlaag betekent nog altijd niet dat ZZ Leiden is uitgeschakeld voor de playoffs, al wordt het uiteraard met de wedstrijd moeilijker. Alle andere ploegen in de staart van de rangschikking verloren namelijk ook. Maar de komende week (donderdag Polynorm thuis, zondag Landstede uit en dinsdag Rotterdam uit) is cruciaal. Naar alle waarschijnlijkheid zonder JS Nash moeten er punten worden gehaald om dat sprongetje naar plaats acht, maximaal zeven, nog te kunnen maken.

JAN VAN DER NAT
FOTO: GERT ARKENSTEIJN

Meer nieuwsberichten