LEIDEN – Het was natuurlijk heel gemakkelijk geweest voor het Leidse publiek om wraak te nemen voor wat er dinsdag in Groningen allemaal gebeurde. Maar beschaafd en respectvol als de fans van Zorg en Zekerheid zijn, lieten ze het over aan de ploeg.

Die kaatste de bal keihard terug met een zwaarbevochten 68-63 zege, waarmee GasTerra Flames andermaal op achterstand werd gezet in de finaleserie, die nu echt is ontbrand en ongetwijfeld nog een paar bloedstollende wedstrijden in het verschiet heeft.


Voor één man was de wraak wel heel erg zoet. Arvin Slagter deed precies datgene wat een sportman kan en moet doen, wanneer hij tot op het bot is beledigd. Dinsdag in Groningen liet hij met de laatste acht (niet meer belangrijke) Leidse punten zijn hele arsenaal al zien en donderdag gaf hij op zeer belangrijke momenten de Groningers een draai om de oren.


Hij deed dat in het midden van het derde kwart met een driepunter, die een 8-0 run inluidde naar 41-41. Hij deed het aan het einde van dat kwart met een score voor een 47-45 voorsprong. En in het vierde kwart maakte hij eerst een nuttige driepunter, zorgde daarna met twee vrije worpen voor de grootste Leidse voorsprong in de wedstrijd (64-58) en pakte op minder dan twaalf seconden van het einde een steal op Matt Haryasz, waarmee de winst een feit was.


Arvin Slagter gaf daarmee de Groningse aanhang iets mee om over na te denken gedurende de drie uur durende terugreis. Dat denkwerk was er ook voor de ploeg van GasTerra, die misschien aan die drie uur te weinig zal hebben gehad om er achter te komen, hoe je een wedstrijd, die je grotendeels controleert, toch kunt verliezen, terwijl bij een overwinning de Grote Markt al bijna had kunnen worden afgehuurd.


Hoewel, het antwoord is ook weer niet zo erg ingewikkeld. In de play-offs speel je basketball met je hart. Zeker in een slopende serie, waarin omdat de weer niet aanwezige NOS dat bepaalde, zo veel wedstrijden in zo weinig dagen gespeeld moeten worden. En het hart was aan Leidse kant veel groter dan dat van de Groningse spelers.


Misschien denken ze nog steeds dat ze de beste ploeg van Nederland zijn, maar voorlopig zullen ze drie van de komende vier wedstrijden moeten winnen om die status te consolideren. En daarbij zou het best eens kunnen dat de misstap donderdagavond in de stampvolle, met ruim 2000 toeschouwers uitverkochte Vijf Meihal een heel dure is geweest.


Na de draai om de oren in de eerste wedstrijd heeft coach Marco van den Berg besloten dat Zorg en Zekerheid Leiden met hard, maar toelaatbaar verdedigen van scoren moet worden afgehouden. Dat lukte dinsdag in Martiniplaza behoorlijk en ook nu druppelden de Leidse punten langzaam binnen.


In het eerste kwart zelfs letterlijk, want de productie van Leiden op weg naar de kwartstand van 11-12 kwam vrijwel geheel vanaf de vrije-worplijn. Wél overigens met dodelijke precisie, want negen van de tien schoten vielen feilloos. Alleen Seamus Boxley maakte een normale score.


Nu hoeft natuurlijk niemand Zorg en Zekerheid Leiden te leren verdedigen. Dat heeft Toon van Helfteren namelijk al gedaan. De Delftenaar maakt zich dan ook meestal niet druk als het aanvallend minder loopt. Als er goed wordt verdedigd kan de schade worden beperkt.


Met slechts 29 punten tegen was dan ook bij de rust de schade niet groot. Daar stonden er maar drie minder van Leiden tegenover, omdat vooral Thomas Jackson met zeven punten het laatste woord had in het eerste bedrijf. Opvallend genoeg kwam de terugkeer van Leiden na een time-out van Marco van den Berg. Vreemd omdat hij daarmee het momentum bij zijn eigen ploeg weghaalde. 


Maar het was zo gewonnen, zo geronnen, want binnen twee minuten was het gat weer negen punten en kon Leiden dus opnieuw beginnen. De ploeg kan dat omdat het leeuwenhart groot genoeg is. Het werd 41-41, in weerwil van een belachelijke vierde fout voor Arvin Slagter. Vlak daarna leek ook Ross Bekkering zijn vierde fout te krijgen, maar de misser van arbiter Barry Peters werd terecht gecorrigeerd door ‘crew chief’ Paul van den Heuvel.


Leiden hield het koppie erbij en gleed na een score van Slagter en twee vrije worpen van McGhee met een voorsprong van 49-45 het vierde kwart binnen.


Dat was natuurlijk nog lang niet voldoende. GasTerra werd echter tot achtervolgen gedwongen door Terry Sas, die kort na elkaar twee prachtige driepunters maakte. De tweede betekende dat de Groningse ploeg zijn laatste voorsprong in de wedstrijd had gehad.


Alle pogingen om de gunstige marge te herstellen werden verijdeld. Die van Dourisseau door Slagter en die van Haryasz door Boxley, die ook de driepunter van Royé op veertig seconden van het einde beantwoordde.


De score van de Leidse aanvoerder kwam uit basket-interference, omdat een Groningse speler aan de ring zat, terwijl de bal in het netje leek te glijden. Op dat moment bewees Toon van Helfteren, waarom hij de afgelopen twee seizoenen Coach van het Jaar werd. Hij nam een time-out voordat Van den Berg dat kon doen.


Daardoor moest GasTerra de bal onder de basket innemen, terwijl het dat anders had mogen doen ter hoogte van de driepuntslijn op de aanvalshelft en dan nog dik elf seconden zou hebben gehad voor een gelijkmakende driepuntsscore...


De steal van Slagter en de daarop volgende logische fout van Dourisseau (Worthy de Jong tilde zijn vrije-worpproductie daaruit naar 8 uit 8) deden de rest.


JAN VAN DER NAT
FOTO’S RICHARD KOOLEN

Meer nieuwsberichten