Bericht
Gelijke munt in Martiniplaza
GRONINGEN - GasTerra Flames heeft Zorg en Zekerheid Leiden met gelijke munt terugbetaald in de tweede finalewedstrijd. Na de 107-89 van zaterdag werd het nu 83-68 voor de ploeg uit Groningen.
Een terechte zege, want vanaf kort voor de rust tot diep in het vierde kwart was GasTerra de betere ploeg en was met name Matt Bauscher niet te stoppen. Hij vooral bepaalde het verschil.
Het laatste woord was aan Arvin Slagter en dat was natuurlijk wel leuk, want hij was de gebeten hond bij het Groningse publiek na de vermeende elleboogstoot uit wedstrijd 1. Vanaf het moment dat hij het veld op kwam voor de warming up tot en met de driepunter, waarmee hij de laatste Leidse punten maakte, werd hij uitgefloten door 4000 Groningers.
3900 daarvan hebben de actie zaterdag niet gezien, maar lieten zich meeslepen in de bijna genante wijze, waarop het incident met Aron Royé werd uitvergroot. OK, Royé werd geraakt door de elleboog van Slagter, maar van enige opzet was geen sprake, ook al wilde de eindredacteur van RTV Noord dat doen geloven.
Daardoor was de reactie van het publiek verklaarbaar en nog begrijpelijk ook. Dat was echter niet het geval met de officiële mascotte van GasTerra, een verkeerd gewassen wit uitgeslagen tijger, die het nodig vond om het volk op de tribunes op te hitsen met een groot bord met daarop Slagerij Arvin. Als je dat ziet is het eigenlijk jammer dat de tijger een beschermde diersoort is.
En alsof dat nog niet genoeg was, kwamen er ook nog eens twee meiden naar het supportersvak van Leiden met schalen met stukjes 'elleboogworst'. Twee schandalige acties, ongetwijfeld bedacht door een zieke geest met een IQ dat niet groter is dan zijn schoenmaat.
Arvin Slagter kreeg de hetze tegen hem natuurlijk volledig mee. ‘Uiteraard hoor je het, maar ik heb geprobeerd er alleen maar positieve energie uit te halen. De zaak is hier in de media erg uitvergroot. Nergens lees of hoor je dat ik na de wedstrijd mijn excuses heb aangeboden aan Aron en dat hij die ook heeft geaccepteerd. Natuurlijk was het geen opzet, maar zo werd het wel door de media uitgelegd.’
De slotfase van de wedstrijd leverde de Leidse guard een beetje genoegdoening op. Hij maakte drie van zijn vier vrije worpen en daarna ook nog een twee- en een driepunter. Veel vreugde leverde dat allemaal niet meer op, want de wedstrijd was al lang en breed gespeeld. ‘En we hebben als team gewoon niet goed gespeeld’, concludeerde Slagter.
Die reeks van Slagter was vooraf gegaan door een nieuw incident, waar hij ook bij betrokken was. Met Matt Bauscher dook hij naar een losse bal, waarbij de Groningse guard een slaande beweging maakte in de richting van Slagter. Even dreigde er een knokpartij, omdat Slagter wraak wilde nemen en ook bij anderen stoom uit de oren kwam. De meeste van zijn teamgenoten en ook de meeste spelers van Groningen voorkwamen gelukkig dat de zaak uit de hand liep.
De scheidsrechters losten de zaak netjes op. Ze vonden het niet nodig één van de beide – of misschien wel allebei – weg te sturen en volstonden met twee technische fouten, waardoor de wedstrijd gewoon kon worden afgemaakt. En we gaan ervan uit dat het Leidse publiek beschaafd genoeg is om Bauscher donderdag niet dezelfde behandeling te geven als Slagter in Martiniplaza kreeg.
De wedstrijd verdiende zo’n einde niet. Zeker niet van Groningse kant bezien. De thuisploeg heerste vanaf ongeveer de vijftiende minuut. Kort daarvoor had Leiden de leiding kunnen nemen, maar de ploeg haalde niets uit de onsportieve fout van Steve Ross. Daarbij toonde Monta McGhee aan niet in de wedstrijd te zitten met knullig balverlies, dat hij even daarna liet volgen met een slecht gekozen driepuntspoging en een misplaatst passje door de lucht op Ross Bekkering.
McGhee was niet de enige Leidenaar, die niet in de buurt kwam van zijn normale vorm. Aanvallend was eigenlijk de hele ploeg onmachtig. De enige die zich eraan een beetje onttrok was Jesse Smith, die met vijftien punten (even veel als Slagter) topscorer van de ploeg werd en ook nog eens tien rebounds pakte.
In de laatste vijf minuten van het tweede kwart sloeg GasTerra een gaatje van zeven punten (35-28). Thomas Jackson opende het derde kwart nog met een score, maar daarna was het eigenlijk alleen nog maar de thuisploeg, die bepaalde wat er gebeurde. Onder het bord waren Haryasz en Turek de baas en van afstand zorgden Bostain en Bauscher ervoor dat het gat groeide.
Het leek zelfs een afstraffing te worden voor Zorg en Zekerheid Leiden, toen Bauscher kort achter elkaar drie driepunters maakte. Maar omdat Ross Bekkering nog even ging scoren (zes van zijn negen punten vielen in de slotfase) en Arvin Slagter zijn productie tot dan verdubbelde, bleef het met 83-68 nog binnen de perken.
Het was een wedstrijd om snel te vergeten. En dat moet ook. Uitslapen, woensdagmiddag trainen en dan weer opladen voor de volgende confrontatie met GasTerra. Donderdag thuis. En als Zorg en Zekerheid daar de baas blijft, dan komt het allemaal goed.
JAN VAN DER NAT
FOTO'S: RICHARD KOOLEN