Bericht
Winnen in Groningen: yes we can!
GRONINGEN – 4180 van de 4220 toeschouwers in het uitverkochte Martiniplaza waren gekomen om GasTerra Flames te zien winnen.
Hoe de landskampioen concurrent Zorg en Zekerheid Leiden op 4-0 zou zetten en duidelijk zou maken dat de titel alleen in Groningen thuishoort.. Maar er ging – in tegenstelling tot wat de slogan beweert – zaterdag wel degelijk iets boven Groningen: Leiden, dat met een dikverdiende 61-64 overwinning en tot dol enthousiasme van de veertig meegereisde fans de ruim vierduizend Groningers muisstil kreeg.
Het werd zaterdag heel erg duidelijk: Zorg en Zekerheid Leiden is op een missie en die eindigt in de beleving van spelers en coaches pas bij de vierde overwinning in de finaleserie van de play-offs. Wellicht een serie die tegen hetzelfde GasTerra Flames moet worden gespeeld.
De overwinning, de eerste in de vier duels dit seizoen overigens, was uiteraard van groot psychologisch belang zo kort voor het slot van de competitie. Volgende week wordt de laatste ronde gespeeld van de reguliere reeks en dan beginnen de play-offs. GasTerra moet overigens door het verlies zaterdag nog een keer echt aan de bak, want er moet nu zaterdag gewonnen worden in Leeuwarden. Zou dat niet gebeuren en Leiden wint thuis van WCAA Giants uit Bergen op Zoom, dan zou de ploeg van Toon van Helfteren alsnog op de eerste plaats eindigen met dan ook in de eventuele finale het thuisvoordeel.
Maar dat feit stond niet echt voorop. Het ging om prestige en vooral om het uitdelen van een mentale tik, zo vlak voor de play-offs. Om GasTerra en de massa fans duidelijk te maken dat Leiden wel degelijk in Groningen kan winnen, hetgeen bij een eerste plek van GasTerra noodzakelijk zal zijn in de eindserie.
Mentaal lijkt Zorg en Zekerheid Leiden momenteel niet stuk te kunnen. De ploeg is zó gefocust op dat ene doel, dat er beter wordt gespeeld dan ooit tevoren. Met name in de verdediging wordt het steeds beter. 41 puntjes tegen in het duel met Rotterdam, 49 tegen De Friesland en nu slechts 61 in het hol van de in eigen huis nauwelijks te kloppen leeuw.
Want GasTerra moest dit seizoen slechts één keer eerder in Martiniplaza de punten afstaan. Dat was een week of wat geleden, toen de ploeg in een dal zat en thuis verloor van WCAA Giants.
Het werd zaterdag een meeslepend basketballgevecht tussen op afstand de twee beste ploegen van Nederland. Echt goed was het niet, want er werd door GasTerra bijvoorbeeld slecht geschoten en door Zorg en Zekerheid Leiden veel balverlies geleden, 25 keer zelfs. Maar dat soort zaken zijn inherent aan een dergelijke wedstrijd en soortgelijke gevechten mogen dan ook in de logische finale worden verwacht.
Een glunderende Toon van Helfteren na afloop: ‘Natuurlijk zal er worden gezegd dat Groningen slecht schoot, maar dat werd wél veroorzaakt door de verdediging. En ja, ze namen de vrije worpen slecht, maar dat doen ze het hele seizoen al. Nee, het was niet mooi, maar als je kampioen wilt worden dan telt schoonheid niet. Tegen Rotterdam, ja dan kun je mooi basketball spelen...
Het was keihard werken en buffelen vanaf minuut één. Van Helfteren koos voor een wat andere match-up, dan de vorige keren. Hij posteerde Seamus Boxley tegenover Matt Haryasz en liet de Groningse center met regelmaat double-teamen, verdedigen dus door twee man. Dat had hij ‘geleerd’ bij de wedstrijd tussen EiffelTowers Den Bosch en GasTerra , waarin de Groningse ploeg uit de dip kwam van de weken ervoor. Hij zag dat de Bossche ploeg gewoon één tegen één speelde. ‘Ja, en dan maakt Haryasz dertig punten...’
Seamus Boxley beet zich als een terriër vast in de negen centimeter grotere, zeer stevige Amerikaan, stond hem slechts zeven punten toe en werd aan de andere kant ook nog eens topscorer namens Leiden. Hij pakte ook negen rebounds, waardoor zijn acht keer balverlies hem mocht worden vergeven.
Met de aanvoerder groeide ook de rest van de ploeg tot grote hoogte, vooral waar het verdedigen betrof. Monta McGhee zette voor het eerst dit seizoen zijn vaste bewaker, MVP-kandidaat Jason Dourisseau, na een wat moeizaam begin in de schaduw. Thomas Jackson toonde aan, waarom hij is uitgegroeid tot misschien wel de beste point guard van de Dutch Basketball League en Arvin Slagter mocht dan qua cijfers niet opvallen, zijn verdediging was van zeer grote klasse.
Ook Worthy de Jong (na een moeizame eerste helft), Jesse Smith, Ross Bekkering (beiden wat te snel in foutenlast) en Terry Sas vulden het verlanglijstje van Van Helfteren keurig in. Als je GasTerra in de rebound de baas blijft (42 om 37) dan heb je het sowieso al goed gedaan.
GasTerra nam aanvankelijk een kleine voorsprong, maar kon nooit echt afstand nemen. En toen vier minuten na de rust Monta McGhee met een score plus bonus 37-40 op het bord zette nam Zorg en Zekerheid de controle van de wedstrijd in handen en gaf de leiding – hoewel nog twee keer bijna gebeurde – niet meer uit handen.
Ook een technische fout voor Toon van Helfteren bracht de ploeg niet meer uit zijn evenwicht. De coach kreeg die na terecht protest, toen drie keer op rij één van de arbiters de regels van het sumo-worstelen toepaste en het over de lijn duwen van een opponent goedkeurde en beloonde met balbezit voor de duwende Groningers.
Hoewel zijn ploeg toch ook maar 64 punten tegen kreeg was GasTerra-coach Marco van den Berg ontevreden over zijn verdediging. Er was in zijn ogen niet hard genoeg verdedigd en miste de intensiteit, die moet terugkeren wil er succes worden geboekt. Hij tilde overigens niet zo zwaar aan het verlies en dichtte Leiden zelfs nu de favorietenrol toe...
Die bal werd door Van Helfteren met dezelfde vaart teruggekaatst. ‘Groningen is de titelverdediger, staat het hele seizoen bovenaan en heeft drie keer van ons gewonnen. Dan zijn we geen favoriet door deze overwinning, wel een kandidaat. Onze doelstelling is dit kwart van de competitie alles te winnen en dat lijkt nu te gaan lukken. Bij de vorige reeks overwinningen (twaalf, red.) zat Groningen er niet bij. Nu hebben we weer een aardige reeks, inclusief deze overwinning. En ja, psychologisch telt die wel degelijk. Iedereen weet wat er op het spel staat. Daar hebben we het vrijdag bij de laatste training nog even over gehad, maar nodig was dat eigenlijk niet...’
JAN VAN DER NAT
FOTO’S: RICHARD KOOLEN