Bericht
Honderd procent inzet niet genoeg tegen Upstairs
Als Zorg en Zekerheid het gestelde doel wil halen, dan zal er vooral in de Vijf Meihal gewonnen moeten worden. Gebeurt dat niet, dan moet er ‘ on the road' worden gecompenseerd en dat is - weet de ploeg uit ervaring - niet eenvoudig. Wil je de playoffs halen dan moet er zeker worden gewonnen van de belangrijkste concurrenten voor de achtste, zeven de en zesde plaats. Upstairs Weert ís zo'n concurrent en dus was het zaak dat er twee punten werden gepakt tegen de Limburgers. Maar dat lukte niet. Er kon geen feestje worden gevierd in de bomvolle hal. Upstairs aanvaardde de lange thuisreis met de overwinning in de knip: 84-93.
Voor elk resultaat - positief of negatief - is een oorzaak aan te wijzen. Dat was na ZZ Leiden-Upstairs niet anders. Velen zullen geneigd zijn te wijzen op het ontbreken van Shelton Colwell, die door het bestuur en coach Ivo Boom disciplinair is geschorst, omdat hij de toch niet door de Christenunie geschreven normen en waarden had overtreden tijdens de training. Maar dat is een té gemakkelijke conclusie en zou bovendien onrecht aan de ploeg doen. Die reageerde namelijk, zoals Boom had verwacht en gehoopt: met een positieve houding en instelling en met een werklust, waarop helemaal niets viel af te dingen.
Iedereen knokte voor wat hij waard was. Ook de mannen die het moesten stellen met een paar minuten, zoals Aron Royé, Edwin Engelhart en Paul van der Meer. Er werd letterlijk gedoken naar losse ballen en er werd meestentijds goed verdedigd. Eigenlijk was er maar één conclusie: ZZ Leiden kwam in deze wedstrijd gewoon net een beetje kwaliteit te kort. Daar kwam bij dat met name Chaz McCrommon niet was af te stoppen. De Amerikaan, die werd opgevist uit de failliete boedel van Den Helder, speelde ongetwijfeld zijn beste wedstrijd van het seizoen. 12 op 14 schot en 8 op 8 van de vrije-worplijn waren goed voor 32 punten met ook nog 6 rebounds, 4 assists en 2 steals.
Die 8 op 8 van de lijn werd overigens ruimschoots overtroffen door Nick Curtis (boven op archieffoto), die 14 keer mocht aanleggen voor een vrije worp en ze allemaal maakte. Je zou bijna denken dat hij in zijn vrije uren heel veel heeft zitten kijken naar het tot cult verheven kroegspelletje op SBS6. Veertien keer was het Bull's Eye: geen ring werd geraakt, geen netje bewoog. Maar de ‘one-hundred-and-eighty' van Nick, goed voor een verbetering van het seizoenrecord, dat met 13/13 op naam stond van Leon Rodgers (EiffelTowers), was niet genoeg om ZZ Leiden naar winst te voeren.
Het ging vaak heel goed, maar er waren ook dips, die er niet om logen. Bijvoorbeeld na het goede eerste kwart (21-15), toen het dik drie minuten duurde, voordat JS Nash de eerste punten voor ZZ Leiden liet aantekenen en Upstairs vlak daarna via Andre Burton voor het eerst op voorsprong kwam (23-24). Het zou de enige leadchange in de wedstrijd zijn, want ZZ Leiden slaagde er maar niet in de achterstand van een paar puntjes om te buigen.
Er was overigens heel lang bepaald nog geen man overboord, want het verschil bleef binnen de perken. Toch zag je de bui al een beetje hangen, zeker nadat JS Nash in de vijfde minuut van de tweede helft tegen zijn vierde fout opliep. In weerwil van het harde werken en de prima wedstrijd die bijvoorbeeld Johan Kuijper, Sjors Besseling (foto) en Aron Royé speelde, werd er te weinig gescoord. Natuurlijk mis je dan de gemiddeld achttien punten van Colwell, maar je hoopt op treffers van Donald Wilson, op de driepunters van Jeremy Ormskerk en/of Mick Burger, zoals ze dat eerder hebben laten zien. De scores kwamen er uiteindelijk wel, maar toen was het kalf al verdronken en moest alleen de put nog worden gedempt.
In het vierde kwart liep het verschil op tot maximaal 15 punten (68-83). Er stond toen nog maar 3:40 minuten op de klok en dan weet je gewoon dat het er niet meer in zit. Maar basketball is soms een raar spelletje. Spelers kunnen zó maar de geest krijgen en dat kan een gat snel worden dicht gelopen.
Even, héél even leek dat te gaan lukken. Een driepunter van Jeremy Ormskerk, twee keer Bull's Eye van Nick Curtis en een score met rake bonus van Donald Wilson brachten het verschil terug tot zes punten en dat is - zelfs in 1:47 - een te overbruggen aantal. De Vijf Meihal barstte bijkans uit zijn voegen en de 1200 fans schreeuwden hun kelen schor. Vergeefs, want met vrije worpen van Burton en Vorenhout trok Upstairs de punten definitief naar zich toe.
Voor ZZ Leiden zit de helft van de competitie er nu op. Zes overwinning zijn misschien wat karig en hadden er met wat minder pech (dat is iets anders dan meer geluk...) misschien negen of zelfs wel tien kunnen zijn. Maar uitermate positief is het feit dat er iets is neergezet in de Sleutelstad. Elke thuiswedstrijd een volle hal. Dat is meer waard dan een paar overwinningen extra.