LEIDEN - De wedstrijd tegen Rotterdam duurde voor Zorg en Zekerheid eigenlijk maar twee minuten en een paar seconden. Toen stond er al een 13-0 voorsprong op het bord en het verschil zou nooit meer minder worden. Het einde kwam bij 83-52.

Natuurlijk is Rotterdam van meet af aan de hekkensluiter in de Dutch Basketball League, maar de ploeg van Zlatko 'Jazz' Jezerkic won donderdag wél voor de eerste keer (van Magixx) en dan moet je toch een beetje op je hoede zijn. Zorg en Zekerheid Leiden was dat en greep de Rotterdammers onmiddellijk bij de keel. Binnen de kortste keren stond de ploeg uit de Maasstad te tollen op de benen.

 

Vervolgens werd fout op fout gestapeld, de bal werd herhaaldelijk ingeleverd bij het fel spelende Leiden. Om maar eens een flauw, actueel cliché uit de la te trekken: Rotterdam bakte er - met name in de aanval - in de openingsfase geen pepernoot van.

 

En Zorg en Zekerheid Leiden had er zin in. Dat toonde bijvoorbeeld Worthy de Jong aan met een achterwaartse dunk aan na een steal. Monta McGhee had op dat moment zijn ´NBA-driepunter´ alweer gemaakt en Toon van Helfteren stuurde tegen het einde van het eerste kwart een volledig Nederlands vijftal het veld in: Robinson, Sas, Conrad, De Jong en Bekkering.

 

Rotterdam krabbelde wel een beetje terug, maar in doorsnee stonden er de rest van de wedstrijd twee keer zo veel punten op het scorebord voor Leiden als voor Rotterdam. Het was daarom zaak om het publiek te vermaken. En dat kun je wel overlaten aan McGhee (twee driepunters tegen het einde van het tweede kwart), Sas (ook twee kort achter elkaar, maar dan in het derde deel) en Bekkering, die een keer of vier lekker dunkte en met 16 punten, 13 rebounds, 4 assists en 4 blocks een keurig rapport afleverde.

 

De technische staf van Zorg en Zekerheid Leiden hoeft zich over deze spelers weinig zorgen te maken. De Jong doet steeds beter lekker mee en speelt een vorm van basketball, die er bij de toeschouwers in gaat als koek. Jackson, McGhee, Sas en Bekkering weten precies waar ze mee bezig zijn, weten ook precies wat wel en niet kan en ook wanneer.

 

Neem de 'belofte' van McGhee aan Seamus Boxley, die na zijn operatie moet toekijken. De eerste de beste bal zou een driepunter worden. Toen dat ook echt gebeurde, tuimelde Boxley bijna van zijn stoel van het lachen.

 

Dat soort fratsen accepteer je van een man als McGhee, omdat hij ook zijn verantwoordelijkheid neem als het moet. Toon van Helfteren had echter graag gezien, dat sommigen anderen een keer de neus aan het venster hadden gestoken, nu het door het verloop van de wedstrijd gemakkelijk kon.

 

Maar Terence Robinson - natuurlijk, hij is jong en moet nog veel leren - kon niet echt bewijzen dat hij dé man is achter startende point guard Thomas Jackson. Hij moest dan ook heel veel minuten 'afstaan' aan Rogillio Sewrattan, die in het nieuwe jaar wat ruimer in zijn (trainings)tijd komt te zitten en wellicht een serieuze concurrent kan worden voor Robinson.

 

En dan, letterlijk en figuurlijk, het grootste zorgenkind: Jesse Smith. Eind oktober leek hij met wedstrijden van 19 en 14 punten aan te tonen een goede keus te zijn. Maar daarna ging het dramatisch mis. 29 punten in de laatste acht wedstrijden en schotcijfers van 9 op 42. De missers doen pijn aan de ogen, want er zitten voor een man van 2.11 meter simpele inleggers bij. Tel daarbij nog eens een te groot aantal domme aanvallende fouten en loopovertredingen en het is duidelijk, waarom Van Helfteren zaterdag regelmatig de handen voor het gezicht sloeg. 

 

Maar laten we positief afsluiten. Acht overwinningen op rij is voor Zorg en Zekerheid een unieke prestaties. Een stuk of wat minder ook overigens, want nog nooit werden er meer dan drie wedstrijden achtereen gewonnen. Twaalf van de eerste vijftien wedstrijden winnen is ook een record. Vorig seizoen waren dat er tien.

 

De slechts 52 punten, die Rotterdam maakte, waren voor Leiden een All Time Low. Landstede kwam eerder dit seizoen in de Vijf Meihal ook niet verder dan 52. Het is dat Gian Slagter - het broertje van... - de wedstrijd afsloot met een driepunter, want anders was de opponent zelfs onder de vijftig gehouden.

En voor wie het naadje van de kous wil weten: het vorige record was 55 en dateert van 18 december 2008 in Nijmegen tegen Magixx. Maar die wedstrijd werd verloren met 55-49. Inderdaad..., de laatste getal is óók een record...

 

JAN VAN DER NAT

 

 

 

 


Meer nieuwsberichten